ΒΑΣΙΚΕΣ ΟΡΟΛΟΓΙΕΣ ΠΛΑΚΙΔΙΩΝ
ΥΠΟΣΤΡΩΜΑ - ΥΠΟΒΑΘΡΟ:
Η επιφάνεια που υπάρχει ήδη και πάνω στην οποία θα γίνει η εκάστοτε εφαρμογή.
Η μορφή, η υφή και το υλικό που έχει το υπόστρωμα καθορίζει το πώς και με ποια υλικά θα γίνει η εφαρμογή μας.
ΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗ:
Είναι η διαδικασία με την οποία σφραγίζονται τα σημεία ένωσης ή επαφής υλικών τα οποία λειτουργούν συμπληρωματικά με σκοπό την κάλυψη κάποιου χώρου.
Ανάλογα με το αποτέλεσμα που επιδιώκουμε αρμολόγηση γίνεται για λόγους αισθητικούς ή για λόγους υγιεινής.
Ανάλογα με το πλάτος του αρμού χρησιμοποιούμε χονδρόκοκκο ή λεπτόκοκκο αρμό
PRIMER:
Υγρό υλικό το οποίο χρησιμοποιείται σαν αστάρι για ομοιογενοποίηση των προς συγκόλληση επιφανειών.
ΑΡΜΟΣ ΕΠΑΦΗΣ:
Το σημείο εκείνο το οποίο εφάπτονται τείνουν προς επαφή δομικά υλικά ανόμοιας ή ίδιας σύστασης. Είναι σημαντικό σε υλικά ανόμοιας κυρίως σύστασης που τείνουν προς επαφή, να αφήνεται αρμός επαφής, διότι λόγω της σύστασης τους έχουν διαφορετικές συστολοδιαστολές στις ίδιες εξωτερικές συνθήκες ή προσβολές (π.χ. αφήνουμε αρμό διαστολής τουλάχιστον 5mm κατά την εφαρμογή πλακιδίων σε δάπεδο στο οποίο κάποια στιγμή πρέπει να ενώσουμε την επιφάνεια των πλακιδίων με προϋπάρχον ξύλινο πάτωμα) .
ΑΡΜΟΣ ΔΙΑΣΤΟΛΗΣ:
Αφήνεται μεταξύ των σημείων επαφής δομικών υλικών ιδίας σύστασης με σκοπό να εκτονώσει τις συστολοδιαστολές του συστήματος υλικών που δημιουργείται.
ΑΡΜΟΙ ΔΙΑΚΟΠΗΣ:
Συναντώνται κυρίως σε θερμαινόμενα δάπεδα, ή σε εφαρμογές ενός υλικού σε μεγάλη επιφάνεια. Αρμοί διακοπής γίνονται κυρίως στο μπετόν εξομάλυνσης που προηγείται της τοποθέτησης πλακιδίων. Σε τέτοιες περιπτώσεις η τοποθέτηση των πλακιδίων όσον αφορά τον αρμό διαστολής πρέπει να ακολουθεί επακριβώς τον αρμό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΡΜΟΥ:
Το σημείο του αρμού που τέμνονται νοητά οι 4 γωνίες που σχηματίζουν οι ακμές τεσσάρων πλακιδίων, δημιουργώντας ένα σταυρό ή το σημείο από το οποίο αφαιρείται ο αποστασιοποιητής πλακιδίων σε μορφή σταυρού.
Για την συγκόλληση πλακιδίων υπάρχουν 2 βασικές μέθοδοι.
Παλαιά μέθοδος :
Συγκόλληση με τσιμεντοκονίαμα.
Η παλαιά μέθοδος τείνει προς εγκατάλειψη εξαιτίας μιας σειράς μειονεκτημάτων:
Βασικό μειονέκτημα είναι η έλλειψη αντιπαγετικότητας.
Δεν είναι δυνατή η επικόλληση πλακιδίων σε μια σειρά νέων υλικών όπως γυψοσανίδες, κόντρα πλακέ θαλάσσης κτλ.
Είναι δύσκολη η σωστή παρασκευή του κονιάματος ώστε να είναι ταυτόχρονα εύπλαστο και συγκολλητικό.
Επίσης δυσκολία υπάρχει στο σωστό υπολογισμό της ποσότητας συγκολλητικού κονιάματος που τοποθετείται στη ράχη του πλακιδίου καθώς δεν υπάρχει δυνατότητα για διορθωτικές κινήσεις κατά την τοποθέτηση.
Δεν υπάρχει σταθερή ποιότητα υλικού σε όλο το εύρος της εφαρμογής.
Νέα μέθοδος :
Λεπτή στρώση συγκόλλησης με κόλλες πλακιδίων.
Με τη νέα μέθοδο συγκόλλησης επιτυγχάνουμε:
Εφαρμογή πλακιδίων σε επιφάνειες που υπόκεινται σε μεγάλες θερμοκρασιακές μεταβολές.
Γρήγορη και εύκολη τοποθέτηση.
Δυνατότητα επιδιόρθωσης κατά την διαδικασία συγκόλλησης.
Επίτευξη απολύτων ευθειών και αρίστου αισθητικού αποτελέσματος.
Σταθερή ποιότητα υλικού σε όλο το εύρος εφαρμογής.
ΚΥΡΙΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΚΡΥΛΙΚΩΝ ΜΕ ΑΠΛΕΣ ΚΟΛΛΕΣ ΠΛΑΚΙΔΙΩΝ
Οι απλές κόλλες πλακιδίων δεν έχουν ιδιαίτερες αντοχές σε συνθήκες παγετού και έχουν ιδιαίτερα μειωμένες αντοχές σε συνθήκες θλίψης, εφελκυσμού και πρόσφυσης.
Έχουν ελάχιστο χρόνο διόρθωσης και μη ικανοποιητικές αντοχές σε χημικές προσβολές και συστολοδιαστολές του υποστρώματος.
Στις ακρυλικές κόλλες πλακιδίων υπάρχει προσθήκη ειδικών οικοδομικών ρητινών που εξασφαλίζουν την ανθεκτικότητα σε ακραίες θερμοκρασιακές συνθήκες ( παγετός μέχρι -77 C ) , ικανοποιητικότατους χρόνους επιδιόρθωσης, μεγάλες αντοχές σε χημικές προσβολές.
Επίσης εμφανίζουν μετά τη τοποθέτηση μεγάλες αντοχές σε θλίψη, αποκόλληση και εφελκυσμό.
ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΛΑΚΙΔΙΩΝ
Για να κολλήσουμε πλακίδια σε διάφορες επιφάνειες πρέπει να προσέχουμε εκ των προτέρων κάποιους βασικούς κανόνες πριν την τοποθέτηση:
Οι προς εφαρμογή επιφάνειες δάπεδα, τοίχοι, ανεξαρτήτως υλικού κατασκευής (μπετόν, γυψοσανίδες, σοβάδες) πρέπει να είναι καθαρές από σκόνες και λεκέδες από υλικά όπως λάδια, πολυουρεθάνη κτλ.
Σαθρά υποστρώματα πρέπει να εξυγιαίνονται και στην συνέχεια να προχωρούμε στην εφαρμογή τοποθέτησης πλακιδίων.
Οι χώροι ανάμιξης των υλικών (κουβάδες) πρέπει να είναι καθαροί και από υλικό που καθαρίζεται εύκολα.
Η χρησιμοποίηση μεταλλικών μη γαλβανισμένων σωστά ή με προβλήματα (πχ σκουριές) κουβάδων και τενεκέδων κατά την ανάμιξη της κόλλας μπορεί να επηρεάσει το υλικό εξαιτίας αλκαλικών στοιχείων και ρύπων που αυτές συγκεντρώνουν ( Διαφοροποιήσεις στο χρώμα και την υφή, ανεπιθύμητες χημικές αντιδράσεις στη μάζα της κόλλας κτλ).
Επιδιώκουμε μετά το πέρας των εργασιών της ημέρας να υπάρχει σχολαστικός καθαρισμός των εργαλείων από υπολείμματα υλικών.
Σπάτουλες και κουβάδες, με σκουριές ή φέρουσες υπόλοιπα υλικών από προηγούμενες χρήσεις, είναι δυνατό να επιφέρουν αλλαγή του χρώματος σε ευαίσθητα χρωματικά υλικά (πχ. Αρμόστοκο).
Μεταφορά σκόνης ή παλαιοτέρων υπολοίπων σε μορφή σβόλων μπορούν να επηρεάσουν την εφαρμογή ή την συμπεριφορά του υλικού κατά την εργασία (σκουπίδια στον αρμό, κενά στην μάζα της κόλλας πλακιδίων ).
Προσέχουμε τις χημικές συσχετίσεις των υλικών που μπορεί να επηρεάσουν την συγκόλληση ( σε αλκαλικά υπόβαθρα χρησιμοποιούμε primer). π.χ δεν εφαρμόζουμε απευθείας σιλικόνη σε επιφάνεια από μπετόν και στη συνέχεια τοποθετούμε πλακάκια διότι με το πέρας του χρόνου αποκολλάται η σιλικόνη (ασύμβατο υλικό με το μπετόν) και είναι δυνατόν να εισχωρήσει υγρασία στο υπόβαθρο με αποτέλεσμα προβλήματα αποκόλλησης.
Προσέχουμε να υπάρχει ομοιόμορφα εξομαλυσμένο υπόβαθρο ώστε να αποφεύγεται η χρησιμοποίηση υπερβολικής ποσότητας κόλλας ή αρμόστοκου ώστε να καλυφθούν οι ατέλειες του υποστρώματος.
Τα σύγχρονα υλικά δόμησης (κόλλες πλακιδίων, ακρυλικοί αρμόστοκοι, primers κτλ) δημιουργήθηκαν με την λογική :
Της σταθερής ποιότητας υλικού καθόλη την διάρκεια εφαρμογής.
Της εξοικονόμησης χρόνου.
Της επίτευξης εύκολα λείων επιφανειών με άψογο αισθητικό αποτέλεσμα.