Τα πλεονεκτήματα της αυτοκόλλητης μεμβράνης:
-Κολλά χωρίς φλόγιστρο ή κόλλα.
-Απαιτεί μόνον τη μισή εργασία απ’ ότι το ασφαλτοπάνο ή η μεμβράνη PVC.
-Δεν απαιτεί επεξεργασία στις ραφές αλλά απλή αλληλεπικάλυψη.
-Φραγή ακτινοβολίας ραδονίου από το υπέδαφος.
-Αυτοεπουλώνεται.
-Δεν έχει τάση επαναφοράς που αποκολλά τα παρόμοια υλικά.
-Κόβεται με απλό ξυράφι χαρτιού.
-Εφαρμόζεται όλες τις εποχές του χρόνου.
Προετοιμασίες Υποβάθρου:
Δεν πρόκειται παρά για την συνήθη προεργασία υποβάθρων πριν την εφαρμογή στεγανοποιητικών υλικών είτε υπό μορφή μεμβρανών.
Δηλαδή απομάκρυνση σκόνης, χρώματος, ξένων σωμάτων, κοπή αιχμηρών προεξοχών (γρέζια, λάσπες), σφράγιση οπών (από φουρκέτες, τρυπόξυλα, φωλιές κ.λ.π).
Η τελική επιφάνεια θα πρέπει να είναι κατά την ώρα της εφαρμογής στεγνή.
Θερμοκρασία εφαρμογής +5o C έως +30oC.
Προεπάλειψη:
Η αυτοκόλλητη μεμβράνη εφαρμόζεται σχεδόν σε κάθε ορυκτό υπόβαθρο (μπετόν, τσιμεντοκονία, τούβλο, στοιχεία ελαφρομπετόν, κ.λ.π.) αφού προηγηθεί προεπάλειψη με επαλειφόμενο καουτσούκ για ελαστικές στεγανοποιήσεις.
Η προεπάλειψη εφαρμόζεται μόνο με βούρτσα.
Χρόνος στεγνώματος πριν την τοποθέτηση της μεμβράνης:
Συμβουλευόμαστε τις τεχνικές προδιαγραφές του προϊόντος που χρησιμοποιούμε και τον προμηθευτή μας.
Για την εφαρμογή της αυτοκόλλητης μεμβράνης πάνω σε παλαιά φθαρμένα ασφαλτόπανα ή ασφαλτικές μονώσεις δεν απαιτείται προεπάλειψη.
Σφράγιση ατελειών:
Η σφράγιση ατελειών του υποβάθρου πρέπει να γίνεται πριν από την προεπάλειψη.
Αν παρ΄όλα αυτά κάποια οπή παραλήφθηκε ή προέκυψε μετά, μπορεί να γίνει εκ των υστέρων σφράγιση της, όχι πια βέβαια με τσιμεντοειδή υλικά αλλά με ασφαλτικό στόκο.
Με το ίδιο υλικό επισκευάζουμε παλαιά φθαρμένα ασφαλτόπανα ή μονώσεις πριν από την εφαρμογή της αυτοκόλλητης μενβράνης επάνω τους.
Κοπή μεμβράνης:
Κόβουμε με απλό ξυράφι χαρτονιού την μεμβράνη στο επιθυμιτό μήκος.
Χρησιμοποιούμε σαν βάση κάποια σανίδα ή πλάκες θερμομονωτικού υλικού ή οποιαδήποτε παρόμοιο υλικό που βρίσκεται στον χώρο της οικοδομής.
Κρατάμε τα ρετάλια γιατί είναι απαραίτητα σε πληθώρα εφαρμογών.
Τοποθέτηση της μεμβράνης:
Αρχίζοντας πάντα από κάποια γωνία, κολλάμε το άνω μέρος της μεμβράνης και ακολούθως τραβώντας το χαρτί την ξετυλίγουμε μέχρι κάτω πιέζοντας με το χέρι την επιφάνεια για να επιτύχουμε ομοιογενή συγκόλληση.
Τώρα πια η αποκόλληση είναι αδύνατη.
Η επιφάνεια είναι ήδη ικανή για πίεση νερού περίπου 7,0 bar.
Η κάθε στρώση πρέπει να επικαλύπτει την προηγούμενη 5-10cm.
Στρώσιμο με ροδάκι ή πανί:
Συμπιέζουμε την μεμβράνη με ροδάκι (ή με το χέρι, κρατώντας ένα πανί) επιμένοντας πάνω στα σημεία όπου υπάρχουν ατέλειες του υποβάθρου (προεξοχές, βαθουλώματα, φυσαλίδες αέρα, γωνίες ).
Επιμένουμε επίσης στις γωνίες (ορθές και τρίεδες) και στις αλληλοεπικαλύψεις των μεμβρανών μεταξύ τους.
Ασφάλιση στο άνω μέρος:
Ασφαλίζουμε το άνω μέρος της μεμβράνης, δηλαδή εκείνο το μέρος που βρίσκεται στην ζώνη εδάφους (αν πρόκειται για υπόγειο) ή το τελείωμα της διαμορφωθείσης λεκάνης στο στηθαίο αν πρόκειται για ταράτσα ή βεράντα.
Αυτό γίνεται απλά με αυτοκόλλητη μονωτική ταινία βουτυλικού καουτσούκ,με εξωτερική ράχη αλουμινίου.
Τοποθέτηση γεωυφάσματος:
Η στερέωση σε κάθετες επιφάνειες γίνεται με κάποιο γωνιακό έλασμα ή ξύλινη πήχη.
Το γεωύφασμα είναι χρήσιμο αν δεν επακολουθήσει θερμομόνωση και το υλικό επιχωμάτωσης είναι βραχώδες άρα επικίνδυνο για την στεγανοποίηση.
Στα δώματα η χρησιμότητα του έγκειται στο γεγονός ότι διαχωρίζει τα υπερκείμενα από τα υποκείμενα στρώματα κάνοντας τα "κολυμβητά".