Υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες τροποποιημένων ασφαλτόπανων (ασφαλτικών μεμβρανών):
Τα ελαστομερή τροποποιημένα με SBS (Styrene – Butadiene – Styrene):
Τα κύρια πλεονεκτήματα των SBS ασφαλτοπάνων είναι η ελαστικότητά τους και η αντοχή τους σε χαμηλές θερμοκρασίες. Χρησιμοποιούνται για τα μεγαλύτερα δώματα και τα ψυχρότερα κλίματα.
Τα πλαστομερή τροποποιημένα με APP (Atactic polypropylene):
Τα APP ασφαλτόπανα παρουσιάζουν πολύ καλές αντοχές σε υψηλές θερμοκρασίες και UV.
Οι μίνιμουμ απαιτήσεις πρέπει να είναι:
- βάρος: ≥ 4,5 Kg (συμπεριλαμβανομένης της ψηφίδας)
- ευκαμψία σε ψύχος: ≤-5oC
- εφελκυστικές αντοχές: ελάχιστο 500 N/5cm ως προς τις δύο κατευθύνσεις
Οι οπλισμοί του ασφαλτόπανου είναι στην πλειοψηφία τους πολυεστερικοί.
Οι μακρύινοι (spunbond) είναι καλύτεροι και ισχυρότεροι και χρησιμοποιούνται στα ακριβότερα ασφαλτόπανα ενώ οι βραχύινοι (fiocco) χρησιμοποιούνται στα φθηνότερα ασφαλτόπανα.
Ξεχωρίζουν από την εφελκυστική τους αντοχή.
Για την αυτοπροστασία τους, κάποια ασφαλτόπανα επικαλύπτονται είτε με ψηφίδες (φυσικές ή τεχνητές) είτε με μεταλλικά φύλλα, κυρίως από αλουμίνιο αλλά χρησιμοποιούνται και άλλα μέταλλα όπως χαλκός, ανοξείδωτος χάλυβας σπανιότερα,... κλπ.
Οι κλίσεις των δωμάτων θα πρέπει να είναι 2%, αυτό έχει αρχίσει να υιοθετείται από πολλές χώρες ως το ελάχιστο όριο για κλίσεις επίπεδων δωμάτων και πίσω από πάρα πολλά προβλήματα στεγανοποίησης δωμάτων βρίσκονται οι μικρές κλίσεις (και οι κακοτεχνίες φυσικά).
Φράγματα υδρατμών:
Χρησιμοποιήστε το κατάλληλο προϊόν ανάλογα με το χώρο που στεγανοποιείται, το κύριο κριτήριο επιλογής είναι η ποσότητα των παραγόμενων υδρατμών.
Για τις κατοικίες ένα απλό ασφαλτόπανο των 3 Kg/m2, είναι αρκετό.
Τα ασφαλτόπανα τοποθετούνται κυρίως σε μία στρώση (για οικονομία), η διπλή στρώση πάντως προσφέρει άλλο επίπεδο αξιοπιστίας.
Δύο στρώσεις πρέπει να χρησιμοποιούνται οπωσδήποτε σε μεγάλα δώματα, σε περίπτωσεις που οι κλίσεις είναι ανεπαρκείς και γενικότερα όταν τα χρήματα δεν είναι περιοριστικός παράγοντας.
Όταν τοποθετούνται εξαεριστήρες μονώσεων, θα πρέπει αυτοί να συνδέονται με κάποιο στρώμα διάχυσης υδρατμών και φυσικά δεν θα πρέπει αυτοί να τοποθετούνται τυχαία και χωρίς μελέτη γιατί δεν θα υπάρχει κανένα όφελος.
Ως προς τη σύνδεση (κόλληση) του ασφαλτόπανου πάνω στο υπόστρωμα υπάρχουν οι παρακάτω επιλογές:
- πλήρης ανεξαρτησία
- μερική ανεξαρτησία
- πλήρης συγκόλληση
Όσον αφορά τη σωστή εφαρμογή τους υπάρχουν ορισμένοι πολύ βασικοί κανόνες όπως:
1. Η άψογη συγκόλληση των αρμών.
2. Δεν πρέπει να υπάρχουν αρμοί κόντρα στα απορρέοντα νερά.
3. Δεν πρέπει να υπάρχουν τοπικές υπερυψώσεις που θα εμποδίσουν την ομαλή απορροή των νερών.